Vroeger leek dit nog een welhaast communistisch taboe waar zelfs de meest linkse politieke partij zijn vingers niet aan durfde te branden, maar anno 2020 gaan er steeds meer serieuze stemmen om te experimenteren met een universeel basisinkomen. Het is een sociaaleconomisch heet hangijzer waar de hoge heren in Den Haag en de economen op de universiteiten nog vurig over debatteren, en waarvan nog geen overduidelijk bewijs is dat het werkt, maar vroegere experimenten laten een positief beeld zien. Op 1 mei is het dan ook de Internationale Dag van het Basisinkomen.
Tijdens de Dag van het Basisinkomen staan we stil bij het idee,wegen we de voors en tegen af, en houden we er discussies over. Want betekent het basisinkomen nou dat iedereen alleen nog maar op de bank gaat hangen (wat de tegenstanders beweren), of volgen ontvangers juist hun passie en gaan ze nuttig, al dan niet vrijwilliger werk voor de gemeenschap doen zoals de voorstanders zeggen?
Die Dag valt niet geheel toevallig samen met de Dag van de Arbeid. Tijdens de Dag is het namelijk de bedoeling dat we ons eens wat beter verdiepen in wat het basisinkomen precies is, hoe het werkt, en wat de voor- en nadelen voor mensen en de economie is. En misschien is er dan straks wel gratis geld voor iedereen beschikaar!
Post krijgen is leuk! Ansichtkaarten, blauwe belastingenveloppen, gas-, water-, licht-, internet, telefoon, TV-rekeningen... Wie krijgt ze niet graag? In een tijd van constante progressie in technologie krijgt de post het zwaarder elke dag.
Voor de meeste mensen vallen deurwaarders in één categorie als telemarketeers, parkeerwachters en cryptovalutahandelaren: slechte mensen die het vooral gemunt hebben op de zwakken in de samenleving.
Met een goede opleiding kun je ver komen in het leven. Toch is dat voor lang niet iedereen een gegeven. Hier in het Westen hebben we te maken met een leenstelsel, maar zelfs dat onzalige plan is nog erg effectief vergeleken met wat er voor mensen uit derdewereldlanden vaak mogelijk is.
