De International Labour Organisation (ILO) roept sinds 2005 28 april uit tot Internationale Dag van Veiligheid op het Werk, onder de Engelse naam bekend als World Day for Safety and Health at Work. De Dag is bedoeld om iedereen een veilige en gezonde werkplek te kunnen bieden. Nobel streven, want lang niet overal zijn de werkcondities op en top in orde.
De Dag heeft zelf een thema: "Join in building a Culture of Prevention on OSH". Dat gaat over het opbouwen van een duurzame cultuur die zich vooral focust op veiligheid op de werkvloer.
Grote multinationals mogen dan wel constant in de belangstelling staan, maar de échte motor van de economie zijn kleine en middelgrote bedrijven. Samen vormen die wereldwijd 90% van het bedrijfsleven, en gemiddeld zijn ze goed voor zo'n 60 tot 70% van de werkgelegenheid en meer dan de helft van het BNP.
Vroeger leek dit nog een welhaast communistisch taboe waar zelfs de meest linkse politieke partij zijn vingers niet aan durfde te branden, maar anno 2020 gaan er steeds meer serieuze stemmen om te experimenteren met een universeel basisinkomen.
Sekswerk is gewoon werk, maar daar denken de autoriteiten, banken en de maatschappij helaas nog wel eens anders over. Sekswerkers hebben bijvoorbeeld vaak te maken met geweld en kunnen of durven dan minder snel bij de autoriteiten aan te kloppen.
