De slavenhandel is een zwarte periode uit onze geschiedenis. We hoeven er niet trots op te zijn, maar het is ook belangrijk dat we het niet wegmoffelen. Er zijn daarom verschillende Dagen voor het herdenken van de slavenhandel, om stil te staan bij de lessen die we daaruit kunnen trekken en om de vele slachtoffers te eren. 23 augustus is het bijvoorbeeld de Dag Ter Herdenking Van De Slavenhandel (En De Afschaffing Ervan), in het Engels de International Day for the Remembrance of the Slave Trade and its Abolition.
Het doel van deze Dag is het gedenken van de slavernij als historische periode.. Op andere Dagen, zoals de Dag Ter Herinnering Van De Slavernij En De Transatlantische Slavenhandel, staan juist de individuele slachtoffers van de slavernij centraal. En dan is er ook nog de Dag voor Afschaffing van de Slavernij, die zich juist richt op moderne slavenhandel. Want onlangs alle goede bedoelingen en acties zijn er nog steeds miljoenen mensen die anno nu nog als slaaf worden gezien.
Tijdens de Dag Ter Herdenking Van De Slavenhandel (En De Afschaffing Ervan) worden er voorlichtingen gegeven in bijvoorbeeld musea over de geschiedenis van de slavernij, er worden films gedraaid op tv of in bioscopen, en u kunt zich inleven in het onderwerp. De bedoeling is even stil te staan bij de slachtoffers.
Tijdens de Nationale Dodenherdenking, ieder jaar op 4 mei, staan we even stil bij alle slachtoffers van oorlogen en geweld, sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
Dat hele conflict tussen Israel en Palestina, daar trekken we geen partij in. Veel te controversieel. Feit blijft dat er tijdens aanvallen van Israels kant veel slachtoffers zijn gevallen, en "vanwege de agressieve aanvallen van Israel op Palestina en Libanon en de onschuldige kinderen die daarbij het slachtoffer werden", hebben de Verenigde Naties daar deze Dag voor opgericht.
Inmiddels een geduchte concurrent van de Verenigde Naties; De Europese Commissie, die steeds meer Dagen uit roept, en niet alleen zichzelf maar ook ons aan het werk zet.