Sint Maarten staat voor ons voor het uithollen van pompoenen in een blokhut, gevolgd door het aansteken van een kaarsje, om zo met een lampion zo lang mogelijk op te mogen blijven, en uiteindelijk deze creatie met veel pyromaanse gedragingen op een vuurstapel te deponeren.
Wie Sint Maarten was is voor veel mensen nog onbekend. Maar daar komt nu verandering in. Het is de naamdag van Sint-Martinus en wordt door (de meeste) onderzoekers gezien als een bedelfeest, zoals vroeger - in de wintermaanden - wel meer bij elkaar werd gebedeld. Het wordt overal anders gevierd, dat in Nederland zelfs per provincie verschilt. In Duitsland staat er traditiegewijs Gans op het menu. Andere landen zien het gewoon als voorloper van Sinterklaas.
Hoe dan ook, wij houden wel van dergelijke tradities, en al helemaal als we het kunnen aanmerken als Dag-Van. En die houden we in stand.
De redactie van Fijne Dag Van bestaat uit een mix van Limburgers en Brabanders. We hebben onderling veel verschillen - vlaai of Bossche Bollen tijdens de lunch, boergondisch carnaval of een ordinair zuipfestijn, Bavaria of Gulpener.
Nog steeds wordt ons hart dagelijks warm van de muziek die wij op de redactie draaien. Van Vader Abraham tot Metallica, van Tibetaanse monnikenkoren tot scheurende gitaarsolo's, het zijn de klanken van onze grote helden die ons de Dag doorbrengen.
Theater. Dat is, zullen we maar zeggen, een film die je niet op pauze kunt zetten, niet mee naar huis kunt nemen en niet terug kunt spoelen als je iets niet begrijpt.
