Op de Dag Van De Persvrijheid vieren we het grondrecht dat 'vrijheid van drukpers' heet. In onze grondwet staat artikel 7 bekend als de ultieme vrijheid alles te mogen zeggen en schrijven wat je wil. Dat is een groot goed dat intact gehouden moet worden, en in andere landen zelfs uitgebreid moet worden. Want nog op te veel plaatsen in deze wereld is vrijheid van pers helemaal niet zo vanzelfsprekend - en inmiddels zijn er ook in Nederland genoeg schoften die de persvrijheid jammerlijk ondermijnen.
In slechts een vijfde van de wereld geldt totale persvrijheid. In veel landen kunnen journalisten de waarheid niet melden, en worden zij soms zelfs gevangen genomen of vermoord. Op deze Dag staan we stil bij ons wonderlijke recht dat persvrijheid heet en bij de landen waar dit beter kan.
De datum van 3 mei is gekozen vanwege de ondertekening van het Verdrag van Windhoek in 1991, waarin enkele Afrikaanse kranten tekenden voor meer persvrijheid. De Dag wordt uitgeroepen door UNESCO (en dat maakt het dus zo'n VN-Dag). Tijdens de Dag wordt onder andere de Guillermo Cano Wereldpersvrijheidsprijs uitgereikt. Die is genoemd naar de Colombiaanse journalist Guillerma Cano, die in 1986 werd vermoord omdat hij kritisch schreef over de gewelddadige drugsoorlogen in het land.
Je zou denken dat het vanzelfsprekend is dat je geen geweld pleegt tegen vrouwen, maar helaas komt dat nog veel te vaak voor. Een gigantisch aantal vrouwen heeft hier in haar leven eens mee te maken, en erger nog: vaak blijven zulke zaken onbekend.
Als u dacht dat het facisme na de Tweede Wereldoorlog definitief was verslagen, hebben we slecht nieuws voor u. Ook het antisemitisme is beslist niet iets dat we kunnen bagatelliseren als 'ach, dat waren die gekke Duitsers maar'.
Ieder jaar op $datum vieren transgender-, LHBTI- en mensenrechtenorganisaties de Internationale Dag van de Transgenderrechten. Of misschien is een betere vertaling van de 'Transgender Day of Visibility' de Dag van de Transgenderzichtbaarheid.
