Bedrijven moeten meer aan zelforganisatie doen. Dat is de stellige overtuiging van de Stichting Zelforganisatie. Klinkt nogal wiedes voor een stichting met zo'n naam, maar toch is de organisatie opmerkelijk angstvallig te vermelden wat dat nu precies inhoudt. Blijkbaar is zelforganisatie een proces waarbij een grote bedrijfsstructuur zichzelf op lagere niveaus gaat organiseren, zodat er minder chaos in de constructie. Of zoiets. In lekentaal: De schoonmakers gaan beslissen dat alleen één bepaalde werknemer nog maar kots op gaat ruimen, zodat er weinig discussie meer over ontstaat. Stuk duidelijker toch?
Netwerken Welnu, daar bestaat dus een volledige stichting voor. En een Dag. Op de Dag Van De Zelforganisatie kunt u seminars bijwonen van experts in de zelforganisatie (!) en alles wat daarbij komt kijken. Of dat interessant is? Niet voor ons. Maar misschien voor u wel, als u "iets" met zelforganiseren doet/wil doen. Ga dan vooral naar de Doelen in Rotterdam dit jaar. Het programma, met als thema 'Netwerken', vindt u hier.
Vroeger leek dit nog een welhaast communistisch taboe waar zelfs de meest linkse politieke partij zijn vingers niet aan durfde te branden, maar anno 2020 gaan er steeds meer serieuze stemmen om te experimenteren met een universeel basisinkomen.
De prostitutie is het oudste beroep ter wereld, maar het stigma er omheen is in de afgelopen pak-em-beet 10.000 jaar niet heel erg verbeterd. Sekswerkers hebben nog steeds te maken met discriminatie en onveiligheid, veel meer dan andere beroepen.
Een eigen zaak hebben is kei- en keihard werken. Tegenover de vrijheid, de belastingvoordelen en de trots staat een onzeker bestaan, een angst dat je aan het eind van de maand niet genoeg geld hebt verdiend om de hypotheek te betalen, en administratieve ruzies met klanten die niet betalen.
